Wat bladeren is door een boek, heet zappen als je snel van de ene naar de andere televisiezender gaat. Het is hetzelfde, maar terwijl het eerste van belangstelling getuigt, gaat van het tweede toch eerder verveling uit. Zappend kwam ik plotseling Gert-Jan Segers tegen, vanochtend op RTL bij Koffietijd. Hij vertelde hoe vanuit de CU-fractie actie was ontplooid om winkels toegankelijker te maken voor rolstoelen en zei “Daar is nog een wereld te winnen”. Je kunt ook beweren dat het schandalig gesteld is met de mogelijkheid voor gehandicapten om een winkel binnen te komen. Dat is hetzelfde, maar het klinkt veel negatiever dan de vaststelling dat op dat punt “nog een wereld te winnen” valt.
Eerste verrassing bij deze uitdrukking: het is niet vindbaar in Van Dale – misschien niet op de goede plek gekeken? Zelfs een wereld in de betekenis ‘veel’ trof ik niet aan. Dat zijn toch surprises die je niet verwacht in die goudmijn, want die manier van zeggen is heel gebruikelijk in het Parlement en dat al enkele tientallen jaren. Rond 1990 begint het echt op te komen, maar daarmee is niet de oorsprong vastgesteld. Honderden malen is het sindsdien door parlementariërs gezegd en (neem ik voor het gemak even aan) vanuit alle hoeken.
Tweede verrassing: er zijn twee bronnen waaruit iemand zou kunnen putten voor dat winnen van de wereld. Bij Gert-Jan Segers is te denken aan de eerste drie Evangelisten die die winst contrasteren met “het schade lijden aan de ziel”. Maar er is een nog veel verrassender lijntje naar een publicatie die in de linker hoek een klassieker is, het Communistisch Manifest van Marx en Engels (1848).
Vlak voor de uitsmijtende slotkreet dat de proletariërs van alle landen zich moeten verenigen staat dat ze niet bang hoeven te zijn voor de Revolutie: “Die Proletarier haben nichts in ihr zu verlieren als ihre Ketten. Sie haben eine Welt zu gewinnen.” Sie haben eine Welt zu gewinnen – u hebt een wereld te winnen!
Noch wat Mattheüs, Marcus en Lucas schreven, noch de aansporing van Marx en Engels is natuurlijk iets wat Gert-Jan Segers door het hoofd is gegaan bij Koffietijd – ofschoon, hij héeft politieke wetenschappen gedaan én hij kwam uit een strenggelovig gezin zoals RTL op de website meldt.
GERT-JAN SEGERS (Koffietijd)
