De seriewethouder en zijn collega’s

IN HET NIEUWS is de Haagse Stemming, de dagelijkse nieuwsbrief met Nederlandse politieke actualiteiten van NRC Handelsblad. Daarin was er vanochtend sprake van seriewethouders. Voor wie het begrip evenmin als ik kende, lees de tekst in De Haagse Stemming: “Wat ook opviel: de vele seriewethouders, die van partij of gemeente switchen.”

Zoeken we naar serie– als begin van een samenstelling in de Handelingen van de Tweede Kamer en beperken we ons tot de aanduiding van een persoon, dan is de seriewethouder de nieuwste aanvulling aan het rijtje dat tot dusver bestond uit serieverkrachter, seriemoordenaar, seriemisdadiger, seriecrimineel.

Van Dale op dit specifieke punt serie-: “ook als eerste lid in samenstellingen als de volgende, waarin het tweede lid een handeling of een persoon noemt, ter aanduiding dat de handeling vaak achtereenvolgens wordt uitgevoerd: serieaanrander, serieaanranding, seriedief, serie-inbreker, serieoplichter, seriesteker, seriezoenen, seriezoener.”

Bijzonder is bij dit alles dat het woordenboek het criminele aspect niet vermeldt. Dat lijkt zogezegd een lexicografisch omissiedelict.

Zijn we er getuige van dat we met seriewethouder de draai maken naar een andere, minder negatieve betekenis van het beginstukje serie– óf is de wethouder nu ook iemand naar wie alleen al via die aanduiding veroordelend kijken als was hij een draaideurcrimineel? Half juni 2018 is dat een kwestie van afwachten, zien hoe het Nederlands zich de komende seizoenen ontwikkelt.