Oss 2018 vergeleken met Buitenpost april 1981

Er was een lang AO gisteravond in de Tweede Kamer – de STINT-affaire naar het vervoermiddel dat aanvankelijk eventjes een “elektrische bolderkar” genoemd werd. De minister was op alle vragen voorbereid, “kom ik straks nog op terug in blokje X daarover”, speelde de bal telkens terug naar de Kamer dat sámen met het kabinet de verantwoordelijkheid over het beleid van het verleden leek te dragen en anders wel de Stint-producent die zélf verantwoordelijkheid had gedragen – ook in de toekomst wilde mevrouw Van Nieuwenhuizen sámen met de Tweede Kamer optrekken (vergezeld door alle mogelijke buitenparlementaire partners).

Terug naar september. Voorzitster Arib opende de tweede helft van de Algemene en Politieke Beschouwingen (APB) dit jaar met twee opmerkingen. Allereerst richtte ze de blik op de de Stint van Oss, waar daags tevoren vier kinderen van een dagverblijf op een overweg om het leven waren gekomen: “Ik wil eerst even stilstaan bij het afschuwelijke nieuws van gisteren uit Oss, het soort nieuws waarbij de pijn meteen door je hele lijf voelbaar is – en niet voor even. Vier kinderen zijn overleden; een meisje en de begeleidster zijn zwaargewond. Dit is een ongeluk dat voor iedereen dichtbij voelt. Je brengt als ouder je kinderen naar een kinderdagverblijf en een uur later zijn ze er niet meer. De grond onder je voeten verdwijnt. Het is niet te bevatten. Oss rouwt. Wij wensen de ouders van de kinderen, de oma’s en de opa’s, familieleden en getuigen veel sterkte en liefde toe voor nu en zeker ook voor de moeilijke tijd die nog moet komen.” Vervolgens zei mevrouw Arib iets over de toon van het debat op de eerste dag van die APB, maar laten we even bij de massale aandacht voor Oss blijven: de minister-president en alle woordvoerders sloten zich uitdrukkelijk bij de voorzitster aan.

Laten we naar 1981 teruggaan maar dat is maar een lukraak moment. Op zondagavond 26 april zou het gezin Sinnema uit Kollum op bezoek gaan bij mensen die woonden vlakbij de onbewaakte overweg tussen Buitenpost en Zwaagwesteinde. De auto werd door de trein gegrepen, alle vier inzittenden werden gedood: meneer en mevrouw Sinnema en hun kinderen Trijntje (7) en Tjeerd (5).

De Telegraaf 27 april 1981

In de Tweede Kamer is er geen woord aan gewijd. Goed, een maand later waren er verkiezingen maar op 28 en 29 april – de twee dagen voor Koninginnedag – werd er nog gewoon vergaderd. Op de 28ste begon het als altijd op dinsdag met de Regeling van Werkzaamheden, toen de Stemmingen en vervolgens kwam het onderwerp financiële problematiek rond de tunnel Dordtse Kil op de agenda. Niets over het drama bij Buitenpost.

Misschien is er in sommige opzichten toch iets veranderd in de wereld, tussen 1981 en 2018.