Het woord loopactie is niet te vinden in Van Dale en dat is jammer want het is een bijzondere aanduiding voor iets moois. Vrijwel alle veldspelers lopen bij voortduring, maar niet alles staat bekend als loopactie. Als mijn gevoel correct is, betreft het bij voetbal een fraaie beweging over het veld in de richting van het vijandelijke doel mét invloed op het spel zonder dat de speler (m/v) zelf in balbezit is: hij/zij kan de bal op een beslissend moment later in bezit krijgen, een gat trekken voor een ander o.i.d. Het is dus vooral een aanvallend begrip. Hier zijn enkele citaten uit de krantenpraktijk:
- een vrije trap van Sherida Spitse, een goede loopactie en vervolgens de bal met de bovenkant van het hoofd naar de verre hoek sturen
- Gisteren was het daar opeens: het hakballetje. Eerst de loopactie op het moment dat Sherida Spitse de corner nam.
- Youri Brinkman krijgt na een loopactie voor rust nog een kans op de gelijkmaker, maar zijn schot raakt de buitenkant van de paal.
- En vaak maak ik door een goede loopactie of een gewonnen kopduel toch nog een doelpunt.
Ook sporten als cricket en honkbal gebruiken het kennelijk. Maar in die gevallen is het simpel een kwestie van het afleggen van een route die – anders dan bij voetbal en dus minder mooi – de normale is, namelijk volgens een of meer rechte lijnen. Dat is bij cricket heen-en-weer, vierkant bij honkbal:
- Al had hij de pech dat hij met 54 runs op zak run out ging door een te gretige loopactie van Raoul Wouters. (cricket)
- De 6-0 was een feit na een geslaagde loopactie waarbij Ruendrick Piternella de thuisplaat stal. (honkbal)
In deze serie ging het eerder over Vrouwen en kinderen eerst. Een listige afdaling. Stoeltje.
