Hij moet eindelijk een keer uitdrukkelijk genoemd worden in deze reeks en niet impliciet zoals in de vorige aflevering, Louis van Gaal. Zijn geheel eigen kijk en benadering van het voetbalspel combineerde (combineert? wie zegt dat Van Gaal niet nog eens weer ergens coach wordt?) hij met zijn specifieke taal. Of het historisch klopt, wat geeft het: hoog staan op het veld zou typisch iets kunnen zijn wat uit de koker van Van Gaal komt. We zien hem in gedachten voor een bord staan waarop hij met de poppetjes schuift. Gymleraar. Theorie, in de praktijk is het veld een horizontaal vlak zonder hoog en laag.
De uitdrukking is de weergave van een offensief opgesteld team want een eind voor het eigen doel is het leeg:
- Duitsland is nu begonnen met zijn twee backs allebei tegelijk heel hoog op het veld neer te zetten. Als twee buitenspelers eigenlijk.
- Pastoor hoopte, met de backs Denzel Dumfries en Florian Pinteaux ‘hoog’ op het veld, een overtal op het middenveld te creëren.
- Onbewust kiezen we buiten ons eigen stadion vaak voor zekerheid, staan we minder hoog op het veld. Van dat angstgevoel moeten we snel af.
Maar hoog staan levert wel een akelig gevaar op: volgende aflevering, morgen.
In deze serie waren eerder onderwerp van aandacht: Vrouwen en kinderen eerst. Een listige afdaling. Stoeltje. Loopactie. De bal terugleggen. Als de brandweer. Het bos in. Renderen. Pielen. Pingelen. Vaste waarde. Uit je stekker. Een positie invullen.
Ooit bezat ik een ziedend schot en een splijtende pass.
Maar verder miste ik de techniek om een panna te voorkomen of een mannetje uit te spelen.
Ach, het vrouwenvoetbal van onze Leeuwinnen kan mij in de nieuwsberichten bekoren.
Verder onthoud ik mij van commentaar.
Vrolijke groet,