Maandelijks archief: januari 2020

Triomf, triomf! hef aan, mijn luit, Want moeder zegt: de tand is uit! Laat dreunen nu de wanden! Eerst gaf Gods gunst het lieve wicht Den adem en het levenslicht, Nu geeft zij ’t wichtje tanden. Zo dichtte Tollens Op … Lees verder →

Duidelijk is niet direct over het hoofd te zien voor wie Nederlands leert. Even tellen? Het woord staat meer dan 3500 maal genoteerd in de Handelingen gerekend over het hele kalenderjaar 2019 waarin verslagen van alle plenaire vergaderingen van de … Lees verder →

Als we simpeltjes kijken naar het (ongecorrigeerde) verslag van de laatste plenaire vergadering van de Tweede Kamer in het vorige jaar, tellen we 23 maal het woord best. Is dat veel? Laten we in plaats van deze vraag een andere … Lees verder →

Wie leest – zo vergaat het mij – leest om de inhoud, er moet een knop om voor het schenken van aandacht aan de uiterlijke vorm. Als ik zie dat “een toenemend gebruikte constructie in het Nederlands aan Engelse invloed … Lees verder →

Lange woorden hebben – althans op mij – een bijzondere aantrekkingskracht omdat ze van de gebruikelijke omvangsnorm afwijken. Die interesse kan twee kanten opgaan, enerzijds neutraal maar andere woorden kunnen een zekere ergernis wekken. Specifieke vertegenwoordigers uit het planten- of … Lees verder →