Probeer op de Nederlandse boekensites niet, te zoeken naar Mathijs Deen Der Holländer – er wordt automatisch gecorrigeerd naar de Nederlandse titel De Hollander. Zó ver staat het Duits persoonlijk gelukkig niet van me af en toen ik de vertaling in huis had, kon het karwei van het naast elkaar leggen van de oorspronkelijke Waddenthriller en de vertaling van de Roman door Andreas Ecke beginnen. Dat is een klus, een dankbare klus.
Maar allereerst: wat een onderscheiding voor een Nederlandse auteur om in het Duits overgezet te worden! (Het Duits moet hem vertrouwd voorkomen. Hij komt uit Hengelo, woonde in Boekelo, de plaats die volgens Wikipedia Olga Lowina heeft voortgebracht maar de auteur Deen is in deze bron door de schrijvers ondanks al diens succes nog even vergeten.) Dat het een onderscheiding is, valt uiterlijk al direct aan de uitgave door Mareverlag in Hamburg te zien: stofomslag, hard kaft en leeslint! De binnenzijde van dat omslag bevat de kaart die verkleind en grijzer in de Nederlandse editie gebruikt is. Deutschland-Niederlande 1-0.
Andreas Ecke is germanist – hém vind je wel in de Duitse Wikipedia…… Trouwens net zoals Mathijs Deen, daar wél. 2-0 Na, bitte!
Ecke vertaalde eerder onder meer werk van Geert Mak, Cees Nooteboom en Bert Wagendorp. Wie wil er niet in zo’n rijtje staan? En inderdaad, blader en neus proevend door Der Holländer, het is verzorgd en met aandacht gedaan. Die impressie dringt zich direct al op als we naar een kleinigheid kijken, de pinda uit de laatste bijdrage over de Nederlandse versie. Iemand moest als kind naar het ziekenhuis toen hij een pinda had opgegeten, schrijft Deen (p. 107). Denkend aan de taal van onze kinderen vond ik een pinda een object van te weinig omvang om van opeten te kunnen spreken. De Duitse vertaler maakt van de pinda…. een hazelnoot! (S. 104) Wie zekerheidshalve nog even googelt ziet dat onze pinda in het Duits een-op-een overgebracht een aardnoot is.
Op de volgende regel is dezelfde persoon tussen hooibalen terecht gekomen en moest toen naar het ziekenhuis – in het origineel is er sprake van “in een hooibaal”. We zien: Ecke heeft zich er niet met een jantje-van-leiden van afgemaakt.
Die vertaling is iets om verder naar te kijken.
