Door de vakantiespreiding (sinds de jaren ’80 van de vorige eeuw?) was het niet meer zo simpel als in mijn herinnering op de middelbare school: altijd rond 3 of 4 september je rooster ophalen en vanaf de dag erna begon het nieuwe jaar. Het psychologische voordeel was dat de hele maand augustus nog echt vrij was en dat ligt nu iets anders, elk jaar nieuwe data in de agenda zetten. Als het feest van de vrijheid in de regio-Zuid straks voorbij is, gaan ze in Noord al voor de derde week naar school. Zo is het althans in 2020.
Corona heeft roet in het eten gegooid dus misschien is het dit jaar anders dan gepland, maar in het veel grotere Duitsland zijn de verschillen ook veel groter. In Hamburg moesten ze op 6 augustus alweer naar school, in Baden-Württemberg hebben ze nog vrij tot half september. Daar staat tegenover dat de Ferien er achtereenvolgens op 25 juni en eind juli begonnen.
Maar zolang het augustus is, voelt het nog als vakantie. En zomervakantie is zon en buiten, mooi weer en bescheiden frisdrank zoals dat in 1955 nog het geval was….
We/ze mochten minder fris drinken in 1955, een massa reclame werd er wel voor gemaakt: zie deze reeks afbeeldingen. Wie andere regionale kranten uit dezelfde tijd zou raadplegen – Het Parool was toch allereerst Amsterdams en dat hoort toch ook bij een regio in Nederland? – die vindt in 1955 nog regionaal gangbare frisdranken.
Joy was mijn favoriet – maar dat kan met die bijzondere vorm van het groenige buikflesje te maken hebben (de bottel), al was dat niet de fles die heel de wereld kende zoals die van CocaCola. En we spraken het zeker niet uit als “dzjoi” maar als “joi” zoals het er stond. Onderwerp op zich, hoe vreemde woorden of namen vroeger op z’n Nederlands gerealiseerd werden door mensen die weinig mondjes Buitenlands spraken (neem bijvoorbeeld toffee).
Opvallend: bij veel van de frisdranken wordt er geadverteerd met een ober in de rol van leverancier – heeft dit drinken zich na 1955 verplaatst naar thuis? Nutricia doet dat het meest door de potentiële klanten bijna op te dragen om nadrukkelijk Chocomel te bestellen (de échte en niets anders!), sta op Chocomel…. Dat is bij het nieuwe Fristi nauwelijks anders: frisse yoghurt met vruchtensap en suiker.
En let op de woordgrap in beeld bij een fles-opener: staat U open voor Fristi? Of: opening aan de lopende band voor de ober. Letterlijk genomen figuurlijk idioom is in 1955 een hoofdmoot van de reclame in de krant. Dat kunnen buitenlanders op hun beurt weer moeilijk begrijpen. (Voorbeelden uit andere reclames: Scheercrème De Vergulde Hand brengt elke baard om zeep! En van Swift schoenen: Dat staat vast!)
