Helemaal onderaan de sociale ladder, daar staat Daisy langdurig in de Downton-wereld. Dat ze zich in latere afleveringen geweldig ontwikkelt en examens doet op de plaatselijke school, dat is verrassend voor iemand die vanaf het begin een slovende jongedame is die wat onwezenlijk in de wereld lijkt te staan en eeuwig de rol van keukenmeid lijkt te houden. Hoe lang de serie ook mag duren: Daisy wordt niet ouder, ze blijft klein en mager. Nu ja, haar kapsel past ze aan als ze eindelijk zo ver is dat ze voor het eerst blijkt open te staan voor een relatie met een jongen (collega Andy) die haar óók ziet zitten.
Ho ho, Daisy heette wel Daisy maar is eigenlijk Mrs. Mason zoals ze ook eenmaal wordt genoemd. Dat gebeurt op de veiling van de inboedel van een kasteel, als daarmee ook het lot van haar schoonvader bezegeld wordt. Hij moet van de boerderij af die onder dat kasteel valt en zij tekent daar openlijk verzet tegen aan.
Daisy is door de oorlogsomstandigheden als het ware ongewild, per ongeluk getrouwd: haar Downton-collega William gaat naar het front in WO I, komt zwaargewond terug en nog juist voor zijn overlijden wordt het huwelijk met haar bezegeld. Contrecoeur wat haar betreft, maar dat houdt ze in deze omstandigheden grotendeels voor zich. Daisy maakt eenmaal promotie, ze wordt van keukenmeid de assistente van de kok, Mrs. Patmore, maar dat brengt titulair geen verandering met zich mee, Daisy blijft Daisy blijft Daisy.
Het merendeel van de medewerkers draagt een voornaam maar een leidinggevende figuur als mevrouw Patmore is Mrs., ongeacht de vraag of zij getrouwd is of geweest is. Mrs. Hughes (over haar binnenkort nader in dit theater) merkt in een van de vroegere episodes op: “Housekeepers and cooks are always ‘Mrs.’” Mrs. is een rangaanduiding, geen weergave van een huwelijkse staat.
Mevrouw Patmore blijkt pas een voornaam te bezitten als ze met een nicht een B&B opent naast haar werk op Downton Abbey, een investering in haar pensioen. Die nicht noemt haar eenmaal auntie Beryl.
